Τι ήταν κι αυτό σήμερα με την κηδεία του Μαικολ!
Όσοι δεν τον είχαν δει για χρόνια πήγαν να τον δουν μια και καλή!
Και η περφορμανς από τα αδέρφια του τι γελοία!
Όλοι κλαιγόντουσαν και από μέσα τους σκεφτόντουσαν τα εκατομμύρια!
Ca-ching, ca-ching the cash is coming in!
Ειλικρινά δε μου άρεσε καθόλου η ιδέα αυτού του "memorial".
Μου φάνηκε ακαλαίσθητη ιδέα και οξύμωρη.
Ο άνθρωπος πέθανε και άλλοι βγαζαν λεφτά, άλλοι θυμήθηκαν να πάρουν λίγο χρώμα καλοκαιριάτικα από τα φωτα της δημοσιοτητας και άλλοι τρώγαν τις πίτσες και τα σουβλάκια παρακολουθώντας την τελετή από το σπίτι.
Και η συγκίνηση έρρεε άφθονη, σαν τη σαμπάνια μερικών!
Επίσης λυπήθηκα που άκουσα έτσι τη Mariah!
Σα να είχε καταπιεί παπούτσι!
Τη συμπαθώ πολυ τη Mimi!
Αλήθεια λέω!
Όταν ήμουν μικρότερη ούτε να την ακούσω την "κλαψιάρα" και τώρα ψάχνω video της στο you tube σα δεκαπεντάχρονο!
(Ναι είμαι μεγαλύτερη απο 15, απίστευτο!)
Έτσι όπως το πάω, λέω στον εαυτό μου ότι σε λίγα χρόνια από τώρα θα μου αρέσουν και οι Jonas Brothers!
OMG!
Ιοοουυυυυυυυυ!!!
Τώρα που το σκέφτομαι πως και δεν εμφανίστηκαν κι αυτοί με το πρόσχημα ότι είναι teen idol όπως ήταν κι ο αποθανών!
Στην "Άρπα Κόλα" του Περάκη (μια από τις αγαπημένες μου ταινίες) καλύτερα τη σχεδίαζαν την ιδέα για ταινία ο Χρυσομάλλης και ο Καλογερόπουλος.
Επισης, μια ιδέα που μου πέρασε από το μυαλό ήταν ότι το φέρετρο ίσως να ήταν άδειο!
Δεν έχω ιδέα γιατι!
Κατα τα άλλα δεν μου άρεσε η ιδέα της τελετής, αλλά απ' ό,τι διαπιστώνω τώρα και την είδα ολόκληρη και γράφω γι' αυτή!
Είμαι ένας άνθρωπος ακέραιος, σαν την πίτα που είχα μπροστά μου πριν την καταβροχθίσω όταν έβλεπα το "Μαικλ θα σε αγαπάμε για πάντα"!
